Przemijanie. Rzecz o poetkach.

Przed nami kolejna literacka oferta Oleśnickiej Biblioteki Publicznej.

Zapraszamy na cykliczne, comiesięczne spotkania z poezją. Bohaterkami będą poetki nieznane, zapomniane ale również te, które dobrze znamy.

Wiersze poetek będą dla Państwa czytać bibliotekarze i przyjaciele biblioteki.

Wiersz Elżbiety Drużbackiej czyta dyrektor Oleśnickiej Biblioteki Publicznej im. M. Reja Anna Zasada.

Elżbieta Drużbacka ur. około 1695- zm. 1765- polska poetka epoki późnego baroku, zwana przez współczesnych "słowiańską Safoną" i "Muzą sarmacką". Twórczość Elżbiety Drużbackiej była wysoko ceniona przez Ignacego Krasickiego i Hugona Kołłątaja. Jej twórczość charakteryzowała niezwykła w czasach saskich naturalność, prostota stylu i czystość języka wolnego od makaronizmów. Elżbietę Drużbacką, która większą część życia spędziła na ziemi przemyskiej i sandomierskiej możemy uznać za pierwszą i równocześnie najwybitniejszą poetkę staropolską. Występuje na kartach książki Olgi Tokarczuk „Księgi Jakubowe”.

„Przedtem Apollo, kiedy Dafnę gonił,
Prosił, łagodził, wzdychał, płakał, chwalił:
Kamień by się go zlitował, użalił […]
Teraz czas zaczął opaczną robotę:
Nimfa pasterza gonić ma ochotę.
Ta płacze, wzdycha, ten śmiejąc się chlubi,
Że ta go goni, co on jej nie lubi”.

Zbiór rytmów duchownych, panegirycznych, moralnych, światowych... Warszawa 1752.

Źródło:

www.wikipedia.pl
www.lubimyczytac.pl